Okres między urodzeniem, a trzecim rokiem życia jest zasadniczy do tworzenia się zdrowej i silnej osobowości oraz w ogromnym stopniu determinuje postawę dziecka wobec otaczającego go świata w całym jego późniejszym życiu. Właściwa opieka, pozytywne doświadczenia z nowymi opiekunami w żłobku lub klubie dziecięcym są niezwykle ważne.
Zawód opiekuna powinien mieć wysoką rangę i status zawodowy oraz dawać możliwość awansu zawodowego. Osoby zajmujące się opieką, wychowaniem i edukacją najmłodszych powinni być też właściwie nazywani np. wychowawcami małych dzieci.
W polskiej klasyfikacji zawodów w roku 2014 w związku z tzw. ustawą żłobkową pojawił się nowy zawód pedagogiczny: wychowawca małego dziecka. Krajowy standard kompetencji zawodowych opisuje:
„Wychowawca małego dziecka sprawuje opiekę wychowawczo-edukacyjną, dba o bezpieczeństwo, pielęgnuje oraz czuwa nad prawidłowym rozwojem fizycznym, emocjonalnym, intelektualnym i społecznym powierzonych dzieci. Stymuluje i wspomaga rozwój małego dziecka, tworząc mu warunki do samodzielności, kształtowania autonomii, czyli nabywania umiejętności dokonywania wyborów, podejmowania decyzji, tworzenia relacji wymiany i wzajemności z innymi (dziecko – dziecko, dziecko – dorosły), prowadzi dokumentację zgodnie z obowiązującymi przepisami. Cechuje go refleksyjność wobec wykorzystanych przez siebie czynności. Potrafi budować atmosferę szacunku, zaufania, bezpieczeństwa i respektowania indywidualnego rytmu dziecka.”
